شاخص کامیابی لگاتوم، با اتخاذ یک رویکرد جدید به مفهوم رفاه، اقدام به ساخت یک شاخص جدید برای سنجش آن در میان کشورها کرده است. هدف از این شاخص ارائه یک سیمای جامعتر از رفاه و موضوعات مرتبط با آن در میان کشورها است تا رهبران و سیاستگذاران هر کشور بتوانند همزمان نقاط ضعف و قوت خود و سایر کشورها را مشاهده کنند و براساس آن برنامهها و استراتژیهایی برای بهبود و ارتقای سطوح رفاه در نظر بگیرند.
این شاخص مدعی است که میتواند نسبت به دیگر شاخصهای سنتیتر که عموما رفاه اقتصادی و مولفههای مرتبط با آن را معیار رفاه کلی جامعه قلمداد میکرد، تصویر بهتری از مفهوم رفاه برای این کشورها ارائه دهد. موسسه لگاتوم در این راستا تلاش کرده است تا با ابداع یک شاخص نوین به اندازه گیری رفاه جوامع بپردازد و به کشورها یک افق و چشمانداز جدیدی از مسیر رشد، توسعه و پیشرفت ارائه دهد.
این شاخص توسط موسسه لگاتوم، یک اندیشکده در مرکز لندن در انگلیس، تهیه شده است. شاخص رفاه لگاتوم براساس 12 مولفه ساخته شده است:
1- کیفیت اقتصادی: شامل متغیرهایی مانند سطح درآمد، نرخ بیکاری و فرصتهای اقتصادی است.
2- محیط کسبوکار: این متغیر، ابعاد مرتبط با متغیرهای سهولت انجام کسبوکار، کارآفرینی و نوآوری را مورد بررسی قرار میدهد.
3- حاکمیت: این متغیر، کیفیت حاکمیت، استقرار سیاسی و کارایی نهادهای دولتی را ارزیابی میکند.
4- آموزش: متغیر آموزش بر روی دسترسی و کیفیت آموزش در تمامی سطوح تمرکز میکند.
5- سلامت: متغیر سلامت عواملی چون امید زندگی، زیرساختهای سلامت و شیوع بیماریها را بررسی میکند.
6- ایمنی و امنیت: این متغیر سطح ایمنی و امنیت را در داخل یک کشور ارزیابی میکند. متغیرهای «نرخ جرم» و «قابلیت اجرای قوانین» بدین منظور مورد محاسبه قرار میگیرند.
7- آزادی فردی: این متغیر حقوق افراد، آزادی حق انتخاب و تابآوری اجتماعی را در سطح کشور مورد ارزیابی قرار میدهد.
8- سرمایه اجتماعی: اندازهگیری همبستگی اجتماعی، مشارکت اجتماعی و قدرت شبکههای اجتماعی
9- محیط طبیعی: این متغیر عوامل محیطی و پایداری را محاسبه میکند.
10- محیط سرمایهگذاری: این متغیر میزان محافظت از سرمایهگذاریها و دسترسی به آنها را اندازهگیری میکند.
11- زیرساختهای تسهیلکننده تجارت و بازار: این متغیر، کیفیت زیرساخت تشکیلدهنده تجارت و تلاطمهای موجود در بازار کالا و خدمات را اندازهگیری میکند.
12- شرایط زندگی: این متغیر، میزان کیفیت زندگی مورد قبول را که توسط عموم تجربه شده است مانند منابع مادی، سرپناه، خدمات اساسی و ارتباطات اندازهگیری میکند.
شاخص کامیابی لگاتوم از ترکیبی از دادههای کمی و کیفی و از منابع معتبری مانند بانک جهانی، صندوق بینالمللی پول (IMF) و گالوپ استفاده میکند. به هر کشور برای هر رکن امتیازی تعلق میگیرد و رتبه بندی کلی با تجمیع این امتیازات مشخص میشود. هدف شاخص رفاه لگاتوم ارائه درک جامعی از رفاه است که فراتر از معیارهای اقتصادی است. شاخصها و وزنهای خاص ممکن است به طور دوره ای تنظیم شوند تا تغییرات در شرایط و اولویتهای جهانی را منعکس کنند. این مفهوم طبق گزارش، دارای 3 حوزه، 12 رکن، 67 بُعد و 300 متغیر است. در شکل زیر، به ساختار مفهومی رفاه پرداخته شده است:
نمرات شاخص کامیابی ایران در این گزارش از سال 2007 تا 2023 موجود است. براساس یافتهها، ایران طی 17 سال، فراز و فرودهای متعددی داشته است اما روند کلی نمرات نشان میدهد که با افت و خیزهای متعددی، وضعیت ایران روندی صعودی داشته است. نمره شاخص کامیابی ایران در سال 2007، 46.85 از 100 بوده است و در سال 2023، با 0.86 واحد افزایش به 47.71 رسیده است. در طول این سالها، کمترین نمره مربوط به سال 2011 است که در آن شاخص کامیابی ایران به عدد 45.70 رسیده. همچنین بیشترین نمرهای که ایران بدست آورده است، 48.92 در سال 2019 است.
با توجه به اینکه شاخص کامیابی لگاتوم، ابعاد و مولفههای متعددی دارد، لازم است به جزئیات این شاخص بپردازیم و وضعیت ایران را در مولفههای این مفهوم، مورد بررسی قرار دهیم. مفهوم کامیابی از سه بُعد «جامعه فراگیر»، «اقتصاد آزاد» و «توانمندسازی مردم» تشکیل شده است. هر بعد در درون خود، دارای 4 مولفه است که هر مولفه نیز دربرگیرنده تعدادی متغیر است. برای سهولت در مطالعه این گزارش، مولفهها به تفکیک ابعاد آن آورده شده است.
درمولفه «ایمنی و امنیت»، نمره ایران در سال 2007، 57.6 بوده است و در سال 2023، این میزان با 2.03 کاهش به عدد 55.57 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 50.11 (سال 2015) و بیشترین نمره 57.6 (سال 2007) است.
در مولفه «آزادی فردی»، نمره ایران در سال 2007، 19.01 بوده است و در سال 2023، با 1.92 واحد کاهش، به عدد 17.09 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 17.09 (سال 2023) و بیشترین نمره، 22.41 (سال 2018) بوده است.
در مولفه «حکمرانی»، نمره ایران در سال 2007، 37.76 بوده است و در سال 2023، با 5.93 واحد کاهش به عدد 31.83 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 31.83 (سال 2023) و بیشترین نمره، 38.75 (سال 2018) بوده است.
در مولفه «سرمایه اجتماعی»، نمره ایران در سال 2007، 51.43 بوده است و در سال 2023 با 2.47 واحد کاهش به عدد 48.96 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 37.69 (سالهای 2010 و 2011) و بیشترین نمره، 51.43 (سال 2007) بوده است.
در مولفه «فضای سرمایهگذاری»، نمره ایران در سال 2007، 40.53 بوده است و در سال 2023، با 1.23 واحد کاهش به عدد 39.3 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 39.10 (سال 2015) و بیشترین نمره، 42.76 (سال 2013) بوده است.
در مولفه «شرایط سرمایهگذاری»، نمره ایران در سال 2007، 35.03 بوده است و در سال 2023، با 2.43 واحد کاهش به عدد 32.60 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 32.24 (سال 2020) و بیشترین نمره، 36.98 (سال 2012) بوده است.
در مولفه « زیرساختهای تسهیلکننده تجارت و بازار »، نمره ایران در سال 2007، 34.72 بوده است و در سال 2023 با 15.62 واحد افزایش، به 50.34 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 34.72 (سال 2007) و بیشترین نمره، 50.34 (سال 2023) بوده است.
در مولفه «کیفیت اقتصادی»، نمره ایران در سال 2007، 43.04 بوده است و در سال 2023، با 4.11 واحد کاهش به عدد 38.93 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 38.18 (سال 2017) و بیشترین نمره، 44.52 ( سال 2008) بوده است.
در مولفه «شرایط زندگی»، نمره ایران در سال 2007، 72.19 بوده است و در سال 2023 با 3.92 واحد افزایش به عدد 76.11 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 72.19 (سال 2007) و بیشترین نمره، 77.03 (سال 2019) بوده است.
در مولفه «سلامت»، نمره ایران در سال 2007، 71.95 بوده است و در سال 2023 با 2.98 واحد افزایش به عدد 74.93 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 71.95 (سال 2007) و بیشترین نمره، 74.93 (سال 2023) بوده است.
در مولفه «آموزش»، نمره ایران در سال 2007، 57.21 بوده است و در سال 2023 با 6.54 واحد افزایش به عدد 63.75 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 57.21 (سال 2007) و بیشترین نمره، 65.92 (سال 2018) بوده است.
در مولفه «محیط طبیعی»، نمره ایران در سال 2007، 41.77 بوده است و در سال 2023، با 1.34 واحد افزایش به عدد 43.11 رسیده است. کمترین نمره ایران در این سالها، 41.77 (سال 2007) و بیشترین نمره، 45.19 (سال 2017) بوده است.
میتوان نتیجه گرفت که از مجموع 12 مولفه تشکیلدهنده ابعاد 3 گانه مفهوم کامیابی، ایران در 7 مورد زیر (بهترتیب از میزان زیاد به کم)، در مقایسه بین دو سال 2007 و 2023 (17 سال)، کاهش داشته است:
1- حکمرانی: 5.93- واحد
2- آزادی اقتصادی: 4.11- واحد
3- سرمایه اجتماعی: 2.47- واحد
4- شرایط سرمایهگذاری: 2.43- واحد
5- ایمنی و امنیت: 2.03- واحد
6- آزادی فردی: 1.92- واحد
7- فضای سرمایهگذاری: 1.23- واحد
در مقابل، طبق یافتههای این گزارش، ایران در 5 مولفه زیر (بهترتیب از میزان زیاد به کم) در مقایسه بین دو سال 2007 و 2023 (17 سال)، افزایش داشته است:
1- زیرساختهای تسهیلکننده تجارت و بازار: 15.62+ واحد
2- آموزش: 6.54+ واحد
3- شرایط زندگی: 3.92+ واحد
4- سلامت: 2.98+ واحد
5- محیط طبیعی: 1.34+ واحد
در شکلهای زیر، روند 17 ساله ایران در هریک از مولفه تشکیلدهنده مفهوم کامیابی را مشاهده میکنیم.
ایران بههمراه 17 کشور جهان در دستهبندی «کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا» قرار دارد. کشورهای امارات متحده عربی (66.69)، قطر (66.24)، کویت (60.93) و بحرین (60.92) در رتبههای نخست قرار دارند. ایران با نمره 47.71 در رتبه 14 قرار گرفته است. یمن با شاخص 32.65 آخرین کشور در این گروه است.
ایران در بین همسایگان خود، در وضعیت متوسط رو به پایین قرار دارد. ارمنستان با 60.92 در رتبه اول قرار گرفته است و پس از آن کشورهای جمهوری آذربایجان (56.26)، ترکیه (55.50)، ترکمنستان (52.38) و ایران (47.71) قرار دارند. افغانستان با نمره 34.18 در مرتبه آخر قرار دارد.