ترجمه: حدیث میرزامحمدی پژوهشگر ایسپا

بیست و پنج سال پس از اعلامیه سازمان ملل متحد برای رفع همه موانع برابری جنسیتی و پیشرفت و توانمندسازی زنان، امروزه حمایت از برابری جنسیتی در سراسر جهان مستحکم است. 

گزارش حاضر در 30 اپریل 2020 توسط مرکز تحقیقات پیو منتشر شده است. این گزارش برگرفته از نظرسنجی ایست که  برداشت های بین المللی از برابری جنسیتی، از جمله فرصت های موجود برای زن و مرد و قدرت آنها در تصمیم گیری های خانوادگی و همچنین انتظارات مربوط به آینده برابری جنسیتی در سراسر کشور را مورد بررسی قرار داده است. این نظرسنجی در 34 کشور با اندازه نمونه 38426 نفر اجرا شده است. 

حمایت گسترده از برابری زنان و مردان

اکثر مردم موافقند که برابری با مردان برای زنان کشورشان حائز اهمیت است. در میان 34 کشور مورد بررسی، به طور متوسط 94 درصد براین باور هستند. از جمله در سوئد، هلند، فرانسه، ایالات متحده، کانادا، آلمان، یونان، اسپانیا، استرالیا، آرژانتین، انگلیس و مجارستان تقریباً شامل همه پاسخگویان می شود. علاوه بر این، اکثریت 30 کشور معتقدند که برابری بین زنان و مردن حائز اهمیت است ولی سهم جنسی پاسخ ها در کشورها متفاوت می باشد.

در سوئد که بر اساس شاخص های مجمع جهانی اقتصاد و برنامه توسعه سازمان ملل متحد تساوی گرایانه ترین کشور در نظر گرفته شده است، 96 درصد معتقدند برابری جنسیتی بسیار مهم است. در مقابل، در تونس (44 درصد) و نیجریه (43 درصد) دو کشور با سطح بالای نابرابری جنسیتی هستند که  کمترین میزان حمایت از برابری جنسیتی نیز در آن ها وجود دارد. حمایت از برابری جنسیتی در کنیا، روسیه، کره جنوبی و اوکراین نیز در مقایسه با سایر کشورها نسبتاً کم است.

در هر کشوری، نظرات برابری جنسیتی بر اساس نوع جنسیت متفاوت است. در 20 کشور، زنان بیش از مردان برابری جنسیتی را بسیار مهم دانسته اند. این تفاوت جنسیتی در کنیا و نیجریه بیشتر است، که در آن ها سهم نسبتاً اندکی، برابری را بسیار مهم می دانند. بیش از نیمی از زنان در نیجریه (54 درصد) معتقدند برابری جنسیتی بسیار مهم است و در مقابل 31 درصد مردان براین باور هستند. همچنین در حالی که 64 درصد زنان کنیا می گویند برابری جنسیتی بسیار مهم است، 40 درصد از مردان کنیایی همین نظر را دارند. در بسیاری از کشورها که اکثریت قریب به اتفاق برابری را تأیید می کنند، نظرات زنان و مردان تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.

ایالات متحده آمریکا تنها کشوری است که مردان بیشتر از زنان برابری جنسیتی را بسیار مهم می دانند. در حالی که این اختلاف از نظر آماری معنادار است، اما نسبتاً اندک می باشد: 93 درصد از مردان و 89 درصد از زنان برابری جنسیتی را بسیار مهم می دانند.

میزان تحصیلات نیز با دیدگاههای برابری جنسیتی مرتبط است. در 26 کشور، کسانی که دارای تحصیلات بیشتری هستند، بیشتر از افرادی که تحصیلات کمی دارند معتقدند برابری بین زنان و مردان بسیار مهم است. سه چهارم یا بیشتر از افراد با تحصیلات بالا در لیتوانی (76 درصد) و جمهوری چک (87 درصد) این نظر را دارند، در حالی که 54 درصد از لیتوانی ها و 66 درصد از چک با تحصیلات کمتر، برابری جنسیتی را بسیار مهم می دانند. همچنین در ایتالیا، کره جنوبی، مکزیک، فیلیپین، اوکراین، اسپانیا، لهستان و نیجریه تفاوت های نگرشی بین گروه های تحصیلی 10 درصد یا بیشتر می باشد.

مردم در اکثر کشورها نسبت به آینده برابری جنسیتی خوش بین هستند

علاوه براینکه دستیابی به برابری جنسیتی برای مردم بسیار مهم است، اکثر مردم خوشبین هستند که در نهایت در کشورشان زنان برابر با مردان خواهند بود. در 30 کشور از 34 کشور مورد بررسی، اکثریت پاسخگویان این نظر را دارند، از جمله تقریباً 90 درصد پاسخگویان در کشورهای هلند، هند، فیلیپین و مکزیک بر این باور هستند.

در ایالات متحده آمریکا، 75 درصد معتقدند برابری جنسیتی حاصل خواهد شد و 14 درصد به این نکته اشاره کرده اند که درحال حاضر نیز برابری جنسیتی وجود دارد. در بیشتر کشورهای اروپای مرکزی و شرقی و همچنین اوکراین، یونان، ایتالیا، روسیه، اسرائیل و تونس از هر 10 نفر، یک نفر معتقد است برابری جنسیتی هم اکنون وجود دارد.

با وجود خوش بینی گسترده در سطح جهان، سهم قابل توجهی در برخی از کشورهای مورد بررسی معتقدند بعید است که در کشورشان برابری جنسیتی ایجاد شود. حدود یک چهارم یا بیشتر در نیجریه، ژاپن، کنیا، ترکیه، اسرائیل، تونس، اسپانیا و مجارستان نسبت به چشم انداز برابری جنسیتی در کشورشان خوشبین نیستند.

در بسیاری از کشورها، زنان نسبت به مردان درخصوص دستیابی به برابری جنسیتی کمتر خوش بین هستند. به عنوان مثال، 77 درصد مردان ژاپن معتقدند برابری جنسیتی به دست آمده و یا در آینده اتفاق خواهد افتاد که در مقابل 58 درصد از زنان ژاپنی چنین نظری دارند. تفاوت های جنسیتی مشابهی را می توان در 20 کشور دیگر یافت که از جمله در اسپانیا، کره جنوبی، فرانسه، ایتالیا و برزی که اختلاف درصد پاسخ ها بین زنان و مردان بیش از 13 درصد می باشد.

نیجریه و فیلیپین تنها کشورهایی هستند که الگوی متضاد را نشان می دهند و سهم بزرگتری از زنان برای دستیابی به برابری جنسیتی خوشبین هستند. نیمی از مردان در نیجریه این نظر را ابراز می کنند و در مقایسه 68 درصد از زنان به آینده و دستیابی به برابری جنسیتی خوشبین هستند.

اکثریت مردم آفریقا، خاورمیانه و آسیا و اقیانوس آرام می گویند که در صورت کمبود کار مردان باید در اولویت اشتغال باشند

در 34 کشور مورد بررسی، به طور متوسط 56 درصد با این تصور که در صورت کمبود شغل باید مردان را در اولویت اشتغال قرار داد مخالف هستند و در مقابل40 درصد موافق هستند كه در این شرایط باید مردان را اولویت قرار داد.

تقریباً در تمام کشورهای مورد بررسی در آمریکای شمالی، اروپای غربی و آمریکای لاتین و همچنین در استرالیا، لیتوانی، مجارستان، اسرائیل، جمهوری چک و ژاپن اکثریت با این عقیده که در شرایط اقتصادی سخت مردان باید از زنان ارجح باشند و حق بیشتری برای کار داشته باشند مخالفند. این مخالفت به ویژه در سوئد، کانادا، اسپانیا، هلند، ایالات متحده، انگلیس، استرالیا، فرانسه و آلمان رخ می دهد، جایی که تقریباً از هر 10 نفر، هشت نفر مخالف در اولویت قرار گرفتن مردان برای اشتغال در شرایط سخت اقتصادی هستند.

در مقابل، اکثریت پاسخگویان در کشورهای آفریقایی مورد بررسی و همچنین در هند، فیلیپین، اندونزی، ترکیه و لبنان موافقند که در صورت کمبود شغل، باید مردان حق بیشتری برای کار داشته باشند .در کشور تونس و هند تقریبا از هر 10 نفر، هشت نفر این عقیده را دارند. 

در سال 2012 این سوال در کشور لبنان، ترکیه و تونس و در سال 2010 در 15 کشور دیگر پرسیده شده است. تقریبا در بیشتر کشورها نظرات بدون تغییر باقی مانده است. در برخی از کشورها مانند کنیا، لبنان و مکزیک باور به در اولویت قرار گرفتن مردان در شرایط سخت  اقتصادی بیشتر شده است و در مقابل در برخی کشورها  چون کره جنوبی، نیجریه و آرژانتین سهم افرادی که موافق اولویت دادن اشتغال مردان در شرایط سخت بوده اند کاهش یافته است. 

در 30 کشور از 34 کشور مورد بررسی، افرادی که دارای تحصیلات کمتری هستند، بیشتر معتقدند که در صورت کمبود شغل، مردان باید حق بیشتری برای کار داشته باشند. به عنوان مثال، در بین کسانی که تحصیلات کمتری در ترکیه، لبنان، کنیا، اسلواکی، آفریقای جنوبی و کره جنوبی دارند از هر 10 نفر، 6 نفر موافق اولویت قرار گرفتن مردان هستند که بیشتر از افراد با تحصیلات بالاتر می باشد.

نگرش به این موضوع با درآمد نیز مرتبط است. در بیشتر کشورهایی که مورد بررسی قرار گرفته اند، کسانی که درآمد کمتری دارند -معادل متوسط برای کشورشان یا کمتر- بیشتر از کسانی که درآمد بالاتری دارند، معتقدند آقایان باید در زمان های سخت اقتصادی حق بیشتری برای کار داشته باشند. در ایالات متحده، استرالیا و بسیاری از کشورهای اروپای غربی، کسانی که درآمد کمتری دارند حداقل دو برابر افراد با درآمد بیشتر اعتقاد دارند که مردان باید در اولویت اشتغال قرار گیرند. 

در برخی از کشورها، مردان نسبت به زنان بیشتر موافق هستند که در صورت کمبود شغل مردان سزاوار قرار گرفتن در اولویت اشتغال هستند. این تفاوت در اختلاف پاسخ ها بین زنان و مردان در برخی از کشورها به دورقم می رسد. از جمله در کنیا، نیجریه، بلغارستان، آفریقای جنوبی، اسرائیل، اسلواکی، ایتالیا، آرژانتین و جمهوری چک.

همچنین تفاوت های دو رقمی بین افراد با سن بالا و گروه های سنی جوانتر در کره جنوبی، برزیل، ایتالیا، یونان، آرژانتین، لهستان، لبنان، فیلیپین، اسرائیل، استرالیا، فرانسه و اسپانیا وجود دارد، در هر یک از این کشورها  افراد در سنین 50 سال و بالاتر بیش از افراد 18 تا 29 سال معتقدند که در شرایط سخت اقتصادی، مردان باید در اولویت اشتغال قرار گیرند.

در سراسر جهان، بسیاری معتقدند که در کشورشان مردان در مقایسه با زنان زندگی بهتری دارند

اگرچه بسیاری از مردم انتظار دارند که کشورشان به مرور زمان برابری جنسیتی را به دست آورد، اما به طور متوسط 46 درصد پاسخگویان در 34 کشور مورد بررسی می گوید که با در نظر گرفتن همه چیز در کشورشان، مردان زندگی بهتری از زنان دارند.

اکثريت فرانسه، اسپانيا، سوئد، انگلستان، کانادا، آمريکا، ترکيه، استراليا و هلند مي گويند که در کشورشان مردان زندگي بهتري از زنان دارند.

همچنین در برخی کشورها به این نکته اشاره شده است که هیچ یک از زنان و مردان نسبت به دیگری زندگی بهتری ندارند. در بسیاری از کشورها به ویژه در اروپای مرکزی و شرقی این پاسخ متداول بوده است و تقریباً نیمی یا بیشتر این پاسخ را در اوکراین، بلغارستان، لهستان، مجارستان و لیتوانی ارائه شده است.

حدود یک سوم در تونس، کنیا، کره جنوبی و آفریقای جنوبی معتقدند، با درنظر گرفتن همه چیز، زنان زندگی بهتری نسبت به مردان دارند. در تونس37 درصد گفته اند زنان زندگی بهتری دارند و در مقابل 24 درصد گفته اند مردان زندگی بهتری دارند.  

این سؤال آخرین بار در برخی از کشورها در سال 2010 مطرح شده است. در بسیاری از این کشورها، سهمی که معتقدند مردان زندگی بهتری نسبت به زنان دارند، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. بزرگترین تغییر در کشور ترکیه است که تقریباً یک سوم از مردم ترکیه در سال 2010 گفته اند مردان زندگی بهتری نسبت به زنان دارند، در حالی که در سال 2019 این میزان به 57 درصد رسیده است. همچنین افزایش تقریباً 20 درصدی یا بیشتر نیز در بریتانیا، کره جنوبی، ژاپن، اسپانیا، اندونزی و ایالات متحده دیده می شود. افزایش های کوچکتر نیز در آرژانتین، مکزیک، برزیل و کنیا وجود داشته است. لازم به ذکر است لهستان تنها کشوری است که این سهم از سال 2010 کاهش یافته است و از 55 درصد به 35 درصد در سال 2019 رسیده است.

مانند سایر سؤالات مربوط به برابری جنسیتی، زنان و مردان دیدگاههای متفاوتی در خصوص سوالات داشته اند. در 23 کشور از 34 کشور مورد بررسی، زنان بیش از مردان معتقدند که در کشورشان مردان زندگی بهتری دارند. در یونان، تقریبا نیمی از زنان این نظر را دارند، در حالیکه تنها 20 درصد مردان براین باور بوده اند. اختلاف 20 درصدی یا بیشتر در پاسخ های زنان و مردان را می توان در کشورهای اسلواکی، ایتالیا، کانادا و برزیل نیز مشاهده کرد. نیجریه از کشورهایی است که بار دیگر الگوی مخالف داشته است و 51 درصد مردان و 42 درصد زنان گفته اند در کشورشان مردان زندگی بهتری دارند. اندونزی نیز الگوی مشابهی با نیجریه داشته است. 

عموماً مردان در مقایسه با زنان فرصت بیشتری برای مشاغل پردرآمد دارند

اکثریت پاسخگویان در 22 کشور از 34 کشور مورد بررسی، می گویند که مردان به طور کلی نسبت به زنان فرصت بیشتری برای مشاغل با درآمد بالا دارند، از جمله حدود دو سوم یا بیشتر در سوئد، فرانسه، ژاپن، کره جنوبی، اسرائیل، اسپانیا، انگلیس، استرالیا و کانادا. همچنین از هر 10 نفر 4 نفر در کشورهای یونان، نیجریه، روسیه، لبنان و آرژانتین نیز بر این باور هستند و سهم مشابهی معتقدند فرصت های برای زنان و مردان مشابه است.

در فیلیپین، اندونزی، هند، آفریقای جنوبی، کنیا و مکزیک اکثریت معتقدند مردان و زنان از فرصت های مشابهی برای مشاغل پردرآمد برخوردار هستند. نیمی ازپاسخگویان در تونس نیز این دیدگاه را داشته اند.

در اکثر کشورهای مورد بررسی، به طور قابل توجهی زنان بیش از مردان گفته اند که در کشورشان فرصت دسترسی به مشاغل با درآمد بالا برای مردان بیشتر است. حدود دو سوم زنان آمریكا (66 درصد) معتقدند كه در كشورشان مردان فرصت های بیشتری برای مشاغل پردرآمد دارند، در حالیکه 53 درصد مردان در آمریکا براین باور بوده اند. همچنین اگرچه اکثر زنان و مردان در کانادا می گویند که مردان در این زمینه فرصت های بیشتری دارند، اما این میزان بین زنان (77 درصد) بیش از مردان (55 درصد) می باشد. این الگوی تقریباً در تمام کشورهای اروپایی به استثنای یونان و لیتوانی برقرار است. همچنین در استرالیا، اوکراین، برزیل، کره جنوبی، روسیه، آرژانتین و ژاپن نیز این الگو در پاسخ های زنان و مردان وجود داشته است.

بسیاری معتقدند در کشورشان مردان بیش از زنان فرصت رهبر بودن در جامعه را دارند

وقتی صحبت از فرصتهای برابر برای رهبر بودن در جامعه می شود، اکثریت در نیجریه، کره جنوبی، ژاپن، ترکیه، اسرائیل، لبنان، ایتالیا، تونس، یونان و فرانسه می گویند که مردان در کشورشان از زنان فرصت بیشتری دارند. در اسلواکی نیز حدود نیمی از پاسخگویان این نظر را داشته اند.

حتی در بسیاری از کشورها که اکثریت اعتقاد دارند زنان و مردان در کشورشان به طور کلی از فرصت های یکسانی برخوردار هستند که در جامعه خود رهبر باشند، سهم قابل توجهی می گویند که مردان فرصت های بیشتری نسبت به زنان دارند. به عنوان مثال، در اسپانیا، کانادا، ایالات متحده، برزیل، آفریقای جنوبی، هند، روسیه و استرالیا از هر 10 نفر، 4 نفر بر این باور هستند.

در اکثر موارد، زنان و مردان دیدگاه های مشابهی راجع به این موضوع داشته اند. اما تا حدی زنان بیش از مردان معتقدند فرصتهای رهبر بودن برای مردان بیشتر است. استثناء این مورد در کنیا است، کشوری که 53 درصد مردان معتقدند مردان فرصت بیشتری برای رهبر بودن در جامعه دارند و در مقابل 43 درصد زنان بر این باور بوده اند.

مردم برابری جنسیتی در حیطه ابراز عقاید سیاسی و دسترسی به آموزش را بیشتر می بینند

در 30 کشور از 34 کشور مورد بررسی، اکثریت معتقدند که در کشورشان زن و مرد در بیان نظرات سیاسی خود، فرصتهای یکسانی دارند. حدود نیمی از ژاپن نیز این را باور دارند، اما نیمی دیگر می گوید که مردان از زنان فرصت های بیشتری دارند.

در نیجریه 64 درصد می گویند مردان در کشورشان فرصت بیشتری برای بیان نظرات سیاسی خود دارند، 55درصد در کره جنوبی و 53 درصد در ترکیه نیز بر این باور هستند. 

نگرش در مورد این موضوع به طور کلی از نظر جنسیت متفاوت نیست، اما در 9 کشور، زنان به مراتب بیشتر از مردان می گویند که مردان در کشورشان فرصت های بیشتری برای بیان نظرات سیاسی خود دارند. به عنوان مثال، در کره جنوبی 60 درصد زنان معتقدند که مردان در کشورشان فرصت بیشتری برای بیان نظرات سیاسی خود دارند در حالیکه 49 درصد مردان در کره جنوبی براین باور بوده اند.

شکاف های جنسیتی در هلند نیز مشهود است (41 درصد از زنان در مقابل 28 درصد از مردان می گویند که مردان فرصت های بیشتری دارند)، استرالیا (36 درصد در مقابل 23 درصد)، اسپانیا (34 درصد در مقابل 21 درصد)، کانادا (34 درصد در مقابل 23 درصد)، فرانسه (45 درصد در مقابل 35 درصد)، انگلیس (36 درصد در مقابل 27 درصد)، ایالات متحده (36 درصد در مقابل 28 درصد) و جمهوری چک (24 درصد در مقابل 17 درصد).

کنیا تنها کشور مورد بررسی است که در آن مردان بیشتر از زنان معتقدند که مردان در کشورشان فرصت بیشتری برای بیان نظرات سیاسی خود دارند. 45 درصد مردان کنیایی به این نکته اشاره کرده اند و در مقابل 35 درصد زنان کنیایی بر این باور بوده اند.  

وقتی صحبت از تحصیلات خوب می شود، اکثریت کشورهای مورد بررسی به جز یک مورد معتقدند زنان و مردان در کشورشان فرصتهای آموزشی یکسانی دارند. این بازه بین 64 درصد در برزیل تا 91 درصد در یونان بوده است. در کشور ترکیه نیز  نیمی از پاسخگویان معتقد به برابری جنسیتی در دسترسی به آموزش بوده اند.

یک سوم مردم ترکیه و تقریباً یک پنجم در نیجریه، اسرائیل، فرانسه، اسلواکی، برزیل، ژاپن و کره جنوبی معتقدند که در کشورشان مردان فرصت های بیشتری نسبت به زنان برای رسیدن به آموزش خوب دارند. سهم کوچکتری در این کشورها نیز فکر می کنند زنان فرصت بیشتری نسبت به مردان دارند.

 در بین کشورهای مورد مطالعه، تونس تنها کشوری است که سهم قابل توجهی گفته اند زنان در مقایسه با مردان فرصت بیشتری برای کسب تحصیلات خوب دارند. در حدود یک چهارم تونسی ها (24 درصد) زنان را دارای فرصت های بیشتری می دانند، در مقابل 6 درصد مردان را دارای فرصت های بیشتر می دانند.70 درصد نیز  معتقدند که زنان و مردان برای داشتن یک آموزش خوب فرصتهای برابری دارند.

به استثنای ترکیه، اکثریت زنان و مردان در سراسر کشورهایی که مورد بررسی قرار گرفته اند معتقدند که هر دو جنس از فرصتهای یکسانی برای تحصیلات خوب برخوردارند. در بیشتر موارد نیز پاسخ های زنان و مردان تاحدودی مشابه است.

بسیاری معتقدند مردان هنگام تصمیم گیری های مهم در مورد امور مالی خانواده، تأثیر بیشتری نسبت به زنان دارند

در 34 کشور مورد بررسی، به طور متوسط 55 درصد معتقدند در خانواده، زن و مرد هنگام تصمیم گیری های مهم در مورد امور مالی خانواده، تقریباً به یک اندازه تأثیر دارند. 23 درصد می گویند مردان عموماً تأثیر بیشتری دارند و 15 درصد نیز تأثیر زنان را بیشتر می دانند.

در 16 کشور از 34 کشور مورد بررسی، بیشتر گفته شده است که مردان بیش از زنان در تصمیم گیری های مالی خانواده تأثیر دارند. این شکاف به ویژه در نیجریه گسترده است، در حالی که 61 درصد می گویند که مردان عموماً بیشترین تأثیر را در این حوزه دارند در مقایسه 10 درصد معتقدند زنان تأثیر زیادی دارند. در مراتب بعدی کشورهای ترکیه (54 درصد در مقابل 11 درصد)، اسرائیل (44 درصد در مقابل 11 درصد)، لبنان (40 درصد در مقابل 10 درصد) و سوئد (37 درصد در مقابل 9 درصد) قرار دارند. در هریک از کشورهایی که اشاره شد نسبت تأثیر گذاری مردان در تصمیمات مالی خانواده حداقل 4 برابری زنان بوده است.

در بین مردم اروپا، اکثریت در 12 کشور از 14 کشور مورد بررسی، می گویند که زنان و مردان عموماً در تصمیم گیریهای مهم درباره امور مالی خانواده تأثیر یکسانی دارند. تنها دو کشور اروپایی لیتوانی و اسلواکی هستند که سهم مشابه یا برابر درصدی که می گویند هر دو جنس دارای تأثیر یکسان هستند، معتقدند آقایان در این زمینه تأثیر بیشتری دارند.

اکثریت در سه کشور آمریکای لاتین مورد بررسی (مکزیک، آرژانتین و برزیل) معتقدند زنان و مردان در تصمیم گیریهای مهم در مورد امور مالی خانواده تأثیر یکسانی دارند. در فیلیپین، کانادا، ایالات متحده، استرالیا، اندونزی و آفریقای جنوبی نیز آمار برهمین منوال می باشد.

ژاپن تنها کشوری است که معتقدند زنان تأثیر بیشتری در تصمیم گیری امور مالی خانواده دارند، 29 درصد سهم زنان را بیشتر و در مقابل 16 درصد سهم مردان را بیشتر می دانند. با این وجود، 54 درصد در ژاپن می گویند که عموماً زنان و مردان تأثیر یکسانی دارند.

در بیشتر کشورهایی که مورد بررسی قرار گرفته اند، زنان و مردان در مورد این سوال نظرات مشابهی دارند. در آنجا که اختلافات بروز می کند نیز مردان معمولاً بیشتر از زنان تمایل دارند که بگویند مردان در کشورشان تأثیر بیشتری در تصمیم گیری های مهم در مورد امور مالی خانواده دارند. به عنوان مثال، 61 درصد از مردان در ترکیه و 48 درصد زنان معتقدند که در کشورشان مردان تأثیر بیشتری نسبت به زنان در تصمیمات مالی خانواده دارند. انگلستان تنها کشوری بوده است که زنان در مقایسه با مردان بیشتر معتقد بوده اند در تصمیم گیری مهم امور مالی خانواده ، مردان تأثیر بیشتری دارند.

میزان قابل توجهی معتقدند در مورد چگونگی تربیت فرزندان زنان تأثیر بیشتری از مردان دارند

به طور متوسط، 56 درصد در 34 کشور مورد بررسی معتقدند در حوزه تصمیم گیری های مهم در مورد چگونگی تربیت فرزندان زن و مرد تأثیر مشابهی دارند. 39 درصد می گویند زنان تأثیر بیشتری دارند و فقط 6 درصد  تأثیر مردان را بیشتر می دانند.

اکثریت در 18 کشور از 34 کشور مورد بررسی، گفته اند که در خانواده، زنان و مردان در خصوص تصمیم گیری های مهم در مورد چگونگی تربیت فرزندان، تأثیر یکسانی دارند. با این وجود، تقریباً در هر کشور، سهم قابل توجهی وجود دارد که معتقدند زنان در مقایسه با مردان تأثیر بیشتری در این حوزه دارند. در هفت کشور از 34 کشور (لیتوانی، یونان، لبنان، اسلواکی، اسرائیل، جمهوری چک و ترکیه) اکثر پاسخگویان معتقدند که در کشورشان زنان در تصمیم گیری های مهم درباره پرورش فرزندان بیش از مردان تأثیرگذارند.

تقریبا نظرات زنان و مردان در این مورد که چه کسی تأثیر بیشتری در تصمیم گیری در مورد چگونگی تربیت فرزندان دارد مشابه است اما استثناهایی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، در برزیل 43 درصد زنان معتقدند تأثیر زنان در تصمیم گیریهای مهم در این زمینه بیشتر است و 34 درصد مردان بر این نظر بوده اند. درمقابل 61 درصد مردان برزیلی معتقدند هر دو تقریباً تأثیر یکسانی دارند و این میزان بین زنان 52 درصد می باشد.

عموم مردم براین باورند زنان و مردان در حوزه تصمیم گیری اعمال دینی خانواده تأثیر یکسانی دارند

در 34 کشور مورد بررسی، 62 درصد معتقدند در خانواده، زنان و مردان در تصمیم گیری های مهم در مورد فعالیت های مذهبی خانواده به یک میزان تإثیر دارند. 18 درصد می گویند زنان تأثیر بیشتری دارند و 14 درصد  معتقدند تأثیر مردان بیشتر است.

در بیشتر کشورهایی که مورد بررسی قرار گرفته اند، اکثریت معتقدند زن و مرد در تصمیم گیری مهم درمورد فعالیت های دینی خانواده، تأثیر یکسانی دارند. چند مورد استثنا در این الگوی وجود دارد. در سوئد، اسرائیل و نیجریه، سهم مشابه افرادی که می گویند زن و مرد تقریباً تأثیر یکسانی دارند معتقدند تأثیر مردان در این حوزه بیشتر از زنان است. در لیتوانی، 37 درصد معتقدند زن و مرد تأثیر یکسانی دارند و 41 درصد نیز می گویند زنان تأثیر بیشتری دارند.

در اسرائیل، کنیا، نیجریه و آفریقای جنوبی، مردان بیشتر از زنان معتقدند که مردان در کشورشان تأثیر بیشتری در تصمیم گیری های مهم در مورد اعمال دینی خانواده خود دارند.51 درصد مردان در اسرائیل و 49 درصد مردان نیجریه معتقد به تأثیر بیشتر مردان در خانواده هستند و در مقایسه 38 درصد از زنان اسرائیلی و 36 درصد از زنان نیجریه بر این باور هستند.

 به نوبه خود، زنان در برزیل، کره جنوبی، نیجریه، روسیه، فرانسه و لبنان بیشتر از مردان معتقدند که زنان تأثیر بیشتری در تصمیم گیری های مهم در مورد اعمال مذهبی خانواده خود دارند. اختلاف جنسیت در برزیل بیش از سایر کشورها است، جایی که 42 درصد از زنان و در مقابل 29 درصد از مردان  این نظر را دارند.

تقریباً در تمام کشورهایی که مورد بررسی قرار گرفته اند، اکثریت طرفدار ازدواج مساوات گرایانه بوده اند

به طور متوسط 72 درصد از پاسخگویان 34 کشور مورد بررسی گفته اند ازدواجی که زن و شوهر هردو در آن شاغل باشند و هردو در انجام امور خانه و تربیت فرزندان سهیم باشند رضایت بخش تر از ازدواجی است که در آن مرد امور اقتصادی خانه را بردوش بگیر و زن به امور خانه و تربیت فرزندان بپردازد. در مقایسه نتایج کشورها در لیتوانی، تونس و اندونزی نسبت کمتری موافق تساوی در ازدواج بوده اند.

عموم مردم در سوئد، فرانسه و اسپانیا موافق ازدواج تساوی گرایانه هستند. این دیدگاه همچنین در برزیل، آلمان، هلند، یونان، کنیا، بلغارستان، انگلیس، کره جنوبی، ایتالیا و آرژانتین رواج دارد و حداقل سه چهارم مردم در این کشورها موافق ازدواج تساوی گرایانه هستند.

در تونس و اندونزی، نظرات در مورد ازدواج مورد تأیید دو نیم شده است. حدود نیمی ترجیح می دهند که زن و شوهر دارای وظایف مساوی باشند و نیمی دیگر موافق نقش های جنسیتی سنتی در ازدواج هستند.

حتی در برخی از کشورها که اکثریت ازدواج تساوی گرایانه را ترجیح می دهند، سهام قابل توجهی می گویند ازدواجی که در آن مرد کار می کند و زن در اختیار خانواده قرار دارد و از خانه مراقبت می کند رضایت بخش تر خواهد بود. به عنوان مثال ، یک سوم یا بیشتر در هند، لبنان، ترکیه، جمهوری چک، نیجریه و لیتوانی می گویند ازدواج با نقش های سنتی زن و مرد ارجح است.

دیدگاه ها در مورد این موضوع تا حدودی بین دو گروه جنسی متفاوت است. این تفاوت ها گرچه نسبتاً اندک است اما در بعضی از کشورها از نظر آماری معنادار هستند. در لهستان، ترکیه و آرژانتین، زنان بیشتر از مردان ازدواج تساوی گرایانه را ترجیح می دهند و این میزان تفاوت در ترجیح زنان و مردان در این کشورها به دو رقم می رسد (10 درصد در لهستان، 11 درصد در ترکیه و 12 درصد در آرژانتین).

نظرات بر حسب سطح تحصیلات نیز متفاوت است. افرادی که تحصیلات بیشتری دارند، بیشتر موافق ازدواجهای تساوی گرایانه هستند و در واقع در 17 کشور جهان، این نسبت بر قرار بوده است و در کشورهای ترکیه، لبنان و برزیل این اختلاف در بیشترین میزان بوده است.

سن متغیر دیگری است که با ترجیح نوع ازدواج ارتباط دارد. افراد جوان تر از 30 سال بیشتر از افراد 50 سال و بالاتر موافق ازدواج تساوی گرایانه هستند. این تفاوت در لیتوانی بیش از سایر کشورها است که 71 درصد از افراد جوان تر از 30 سال، ازدواج تساوی گرایانه را ترجیح می دهند، در حالی که این میزان بین افراد در سنین 50 سال و بالاتر 43 درصد می باشد. همچنین اختلاف نظرهای بالا بین گروه های سنی در ایالات متحده، کانادا، ایتالیا، انگلیس، جمهوری چک، لهستان، اسلواکی، استرالیا، کره جنوبی، لبنان، تونس، آرژانتین، برزیل و مکزیک وجود دارد. 

ترجیح ازدواج تساوی گرایانه در سه کشور کره جنوبی، آرژانتین و نیجریه از بین 16 کشوری که این سؤال در سال 2010 نیز پرسیده شده است افزایش یافته است. در مقابل، ترجیح ازدواج تساوی گرایانه در کشورهای ترکیه، اندونزی، روسیه و آلمان کاهش داشته است که بیشترین میزان کاهش در ترکیه می باشد که اکنون 57 درصد می گویند ازدواجی که زن و شوهر هر دو شاغل هستند و از خانه و فرزندان مراقبت می کنند رضایت بخش است در حالی که این میزان در سال 2010، 72 درصد بوده است.

روش گردآوری اطلاعات: این پیمایش در 13 می الی 2 اکتبر 2019 در آمریکای لاتین، افریقا و خاورمیانه به صورت مصاحبه حضوری و در ایالات متحده و کانادا به صورت تلفنی اجرا شده است. در منطقه آسیا و اقیانوسیه نیز در کشورهای هند، اندونزی و فیلیپین نظرسنجی حضوری و در استرالیا، ژاپن و کره جنوبی نظرسنجی تلفنی اجرا شده است. در اروپا نیز در کشورهای فرانسه، آلمان، هلند، اسپانیا، سوئد و انگلیس نظرسنجی تلفنی و در بلغارستان، جمهوری چک، یونان، مجارستان، ایتالیا، لیتوانی، لهستان، روسیه، اسلواکی و اوکراین نظرسنجی حضوری انجام شده است.