ميزان شادكامي مردم ايران و عوامل مؤثر بر آن: مطالعه سلامت از ديدگاه مردم ايران

مؤلفان: علي منتظري، سپيده اميدواري، سيد علي آذين، افسون آيين پرست، كتايون جهانگيري، ژيلا صديقي، مهدي عبادي، فرانك فرزدي، فرزانه مفتون، محمود طاووسي، علي اصغر هدايتي، سميه فتحيان

چکیده

شادكامي با بسياري از مؤلفه‌هاي سلامت رابطه‌اي نزديك دارد. هدف اصلي اين مطالعه بررسي شادكامي مردم ايران و عوامل مؤثر بر آن بود.اين مطالعه از نوع مقطعي بوده و نمونه‌گيري به روش چند مرحله‌اي انجام شد. افراد در سنين 65-18 سال به عنوان جمعيت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه در كل كشور 27883 نفر برآورد شد كه سهم هر استان حداقل 800 نفر بود. ميانگين سني جمعيت 32.7 سال (11.8= انحراف معيار) بود. سطح شادكامي با استفاده از يك سؤال اندازه‌گيري شد. بيشتر افراد شادكامي خود را در سطح «نه زياد، نه كم» (39.3 درصد) و «كم/بسيار كم» (35.4 درصد) ارزيابي نموده و ميزان شادكامي در سطح «بسيار زياد» تنها 0.3 درصد گزارش شد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون لجستيك نشان داد علاوه بر عوامل اقتصادي ـ اجتماعي از قبيل وضعيت اشتغال، سطح درآمد و شهر محل سكونت، درك افراد از سلامت خود تأثير بسزايي بر سطح شادكامي افراد دارد.
نتايج اين مطالعه نشان داد بيشتر مردم ايران شادكامي خود را «در سطح متوسط» ارزيابي مي‌نمايند. به نظر مي‌رسد ارتقاي سلامت و بهبود وضعيت زندگي روزمره مردم بتواند در افزايش شادكامي آنان مؤثر باشد.

برای ادامه مطلب به آدرس زیر مراجعه کنید:

http://payeshjournal.ir/UploadedFiles/ArticleFiles/c00639625b6649b.pdf