به گزارش سرویس ترجمه ایسپا قبل از اینکه بحران اخیر مهاجرت در اروپا، دولتمردان در همه کشورها را مجبور کند که نگاه جدی به سیاست های مهاجرت شان بیاندازند؛ تحلیلی از موسسه نظرسنجی گالوپ که از 136 کشور انجام شد اینگونه مشخص کرد که به طور کلی نگرش مردم به مهاجرت مطابق با سیاست های جاری دولت بوده است.
ایسپا- قبل از اینکه بحران اخیر مهاجرت در اروپا، دولتمردان در همه کشورها را مجبور کند که نگاه جدی به سیاست های مهاجرتی داشته باشند؛ تحلیلی از مؤسسه نظرسنجی گالوپ که از 136 کشور انجام شد اینگونه مشخص کرد که به طور کلی نگرش مردم به مهاجرت مطابق با سیاست های جاری دولت بوده است. در کشورهایی که سیاست گذاری به سمت کاهش مهاجرت است، 61 درصد افراد خواهان کاهش میزان مهاجرپذیری هستند. در مقابل در کشورهایی که خواهان افزایش مهاجرت هستند، مردم آن کشور علاقه مند به کاهش حداقل 24 درصد جمعیت می باشند.
این یافته ها در میان آن دسته از ویژگی های برجسته شده در گزارش اخیر سازمان بین المللی مهاجرت با نام «جهان چگونه به مهاجرت می نگرد» قرار دارند که بر مبنای نظرسنجی جهانی مؤسسه گالوپ با شرکت بیش از 183 هزار نفر از افراد بزرگسال از 142 کشور در بین سال های 2012 تا 2014 انجام گرفته است. داده ها از طریق مصاحبه از کشورهای مختلف جهان جمع آوری شده اند. گالوپ افکار عمومی در مورد مهاجرت را (همانگونه که در گزارش سیاست های بین المللی مهاجرت سازمان ملل مشخص شده است) مرتبط با سیاست های جمعیتی دولت در 136 کشور از این 142 کشور می داند. تحلیل نشان می دهدکه 76 کشور با هدف ثابت نگه داشتن میزان جریان مهاجرت، 26 کشور در جهت کاهش آن، و 19 کشور برای افزایش میزان مهاجرت سیاست هایی داشته اند. همچنین 15 کشور ممتنع و 6 کشور اطلاعات در دسترس برای این سیاست نداشته اند.
دیدگاه ساکنان در کشورهایی که سیاست های ثبات یا افزایش مهاجرت دارند، مثبت تر از ساکنین کشورهایی بوده اند که سیاست های کاهش جمعیت را اتخاذ کرده اند. این رابطه برای بیشتر مناطق دنیا به جز اروپا که افکار عمومی به شدت موافق کاهش مهاجرت بوده، برقرار است. بیشتر این بررسی ها در بین سال های 2012 و 2013 رخ داده است، قبل از اینکه اروپا یکی از بدترین بحران های مهاجرت بعد از جنگ جهانی دوم را تجربه کند. در واقع این داده ها مبنایی را برای نگرش های قبل از رسیدن شرایط به یک نقطه بحرانی ارائه می دهد.
سیاست ها و نگرش ها نسبت به مهاجرت در ده کشور اول از لحاظ مهاجرپذیری
در ده کشوری که بیشترین سهم مهاجرت را دارند، نگرش های ساکنان درباره میزان مهاجرت بسیار متفاوت است، اما در بسیاری از موارد، نگرش ساکنان همسو با سیاست های جمعیتی مربوطه کشورشان است. برای مثال دولت های ایالات متحده امریکا، کانادا و استرالیا سیاست هایی برای نگه داشتن میزان مهاجرت های جاری دارند و در هر سه کشور، اکثریت معتقدند مهاجرت در میزان کنونی باید ثابت نگه داشته شود یا افزایش یابد.
 

در کشورهای اول به لحاظ مهاجرپذیری در اروپا، خطوط مشی ترکیبی است. در چندین کشوری که سیاست هایی برای کاهش مهاجرت دارند، افکار عمومی با درصدهای قابل توجه از اظهارات افراد که معتقدند، میزان مهاجرت می بایست کاهش یابد (از 44 درصد در فرانسه تا 69 درصد در انگلستان) و برخی دیگر بیان کرده اند که میزان مهاجرت می بایست رشد 5 تا 6 درصدی داشته باشد، روند منفی و رو به کاهش دارد. در آلمان که سیاست  ثبات میزان مهاجرت را در دستور دارد، تقریباً نصف افراد (49 درصد) معتقدند، مهاجرت باید در میزان فعلی حفظ شود و 14 درصد معتقدند باید افزایش یابند.
در عربستان سعودی و امارات متحده عربی که نسبت مهاجرت بین المللی در کل جمعیت بالاست، سیاست رایج دولت در سال 2011 برای کاهش مهاجرت در دستور کار قرار گرفت. هر دو کشور از سیاست هایی برای جذب کارگران ماهر حمایت می کنند. در امارات متحده عربی سیاست ها به سمت ثابت نگه داشتن نرخ مهاجرت برای کارگران موقت میل دارد. به طور کلی یافته های نظرسنجی در این دو کشور نشان می دهد، میزان مهاجرت یا ثابت نگه داشته شود یا افزایش یابد.
در روسیه، نگرش های منفی علیه مهاجرت (70 درصد خواهان نرخ پایین مهاجرت هستند) به طور مستقیم در مقابل سیاست های جمعیتی کشور وجود دارد که از سال 2011 تقریبا تمام شان طرفدار مهاجرت بوده اند. سیاست های کلی جمعیتی روسیه، افزایش نرخ مهاجرت بوده که تا حد زیادی شامل کارگران ماهر، موقت و تعدادی از مهاجرینی است که تبدیل به شهروندان دائمی شده اند.
تدوین و ترجمه: ابراهیم شیرعلی