افزایش خشونت خانگی در دوران شیوع کرونا
افزایش خشونت خانگی در دوران شیوع کرونا
دوشنبه, 16 تیر,1399

نویسنده: شِلی ام واگرز

ترجمه: معصوم آقازاده، عضو هیئت علمی ایسپا

در حالی که مردم آمریکا در سراسر کشور برای خرید دستمال توالت و مواد غذایی کنسرو شده تلاش میکردند، میلیونها نفر از آنها در معرض استرس فراوانی قرار داشتند. آن‌ها نگران بودند مجبور شوند در خانه بمانند و بدین ترتیب دیگر از دست کسی که به آن‌ها‌ آزار می‌رساند خلاصی نداشته باشند. میلیونها آمریکایی از آزار خشونت آمیز در خانه مصون نیستند. با این وجود، اکنون دولتهای فدرال، ایالتی و محلی به همه می گویند برای حفظ امنیت خود در خانه بمانند. برای بعضی از افراد، رفتن به محل کار ممکن است تنها فرصت رهایی از آزارهای عاطفی و خشونت باشد. در شرایط فعلی به آنها گفته شده است در خانه کار کنند. برای برخی افراد، تنها مکانی که فرزندانشان از هرگونه سوءاستفاده مصون هستند مدرسه است و در شرایط فعلی به کودکان نیز گفته شده که در خانه درس بخوانند.

 اگر کسی که از بدرفتاری رنج می‌برد قصد متارکه کردن داشته باشد، ممکن است پنهانی در حال جمع کردن پولی برای فرار باشد. اما در شرایط موجود شاید این افراد برای هزینه های دیگر به این پول احتیاج پیدا کنند، زیرا تنها برخی مشاغل از ورشکستگی اقتصادی ناشی از بحران ویروس کرونا کاملاً ایمن مانده‌اند. اگر تنها فرصت شما برای یاری گرفتن از دیگران یا پیدا کردن راهی ایمن از طریق اینترنت، همان زمانی بود که فرد آزارگر خانه را ترک می‌کرد و سر کار می‌رفت، حالا که او همیشه در خانه است، چه می‌کردید؟ این موارد انواع مشکلاتی هستند که من و دیگر پژوهشگران خشونت خانگی در مورد آن‌ها برای میلیون ها آمریکایی نگرانیم.

تهدید فزاینده

حتی قبل از شیوع پاندمی، در هر دقیقه به طور متوسط ۲۰ نفر در آمریکا خشونت فیزیکی را تجربه می کردند. تحقیقات نشان می‌دهد که از هر ۴ زن بزرگسال آمریکایی یک نفر و از هر ۷ مرد بزرگسال آمریکایی، یک نفر نوعی خشونت شدید را تجربه کرده‌اند؛ این خشونت ها عبارتند از: مورد اصابت قرار گرفتن با وسیله ای سخت، مشت و لگد خوردن یا سوزانده شدن تعمدی به دست شریک زندگی.

بلایای طبیعی مثل طوفان، زمین لرزه و یا بیماریهای واگیر مانند ویروس کرونا، محیط های اجتماعی و فیزیکی را برای گروههای زیادی از افراد مختل میکند. این تغییرات آسیبپذیری خانواده ها را نسبت به خشونت خانگی افزایش می دهد.

به عنوان مثال، بعد از طوفان کاترینا در سال 2005، محققان دریافتند در بین زنانی که خشونت خانگی را تجربه کرده بودند آزار عاطفی به میزان یک سوم افزایش یافته و آزار جسمی نیز حدود دو برابر شده است. در پی طوفان شدید سال ۲۰۱۷، سازمان‌های مسئول خشونت خانگی در ایالت تگزاس، تماس‌های بیشتری نسبت به میانگین هفتگی و ماهیانه خود دریافت کردند. به طور خاص، خشونت های شدیدی مانند خفه کردن، لگد زدن، کتک زدن، چاقو زدن و دیگر جراحات با سلاح افزایش یافت.

 ناظران در حال حاضر الگویی از افزایش خشونت خانگی در سراسر جهان مشاهده می کنند که با فاصله‌گذاری  اجتماعی در ارتباط است. گزارش های اولیه از چین حداقل افزایش سه برابری خشونت خانگی را نشان می دهد. همچنین در شهرهای سراسر اروپا و بریتانیا موجی از تماس های خشونت خانگی گزارش شده است.

ایالات ‌متحده نیز الگوی مشابهی را تجربه می‌کند. برای مثال در سیاتل، یکی از اولین شهرهای ایالات‌متحده که کرونا در آن شیوع گستردهای داشت، پلیس شاهد افزایش ۲۱ درصدی گزارش‌های خشونت خانگی در ماه مارس بود. در تگزاس نیز، طی ماه مارس، دادستان منطقه مونتگومری 35 درصد افزایش در موردهای خشونت خانگی را گزارش کرد. پلیس در سراسر آمریکا  در حال تعدیل برنامه‌های خود برای پاسخ به افزایش مورد انتظار خشونت خانگی است تا اطمینان حاصل کند که قربانیان می‌توانند حتی با وجود محدودیت‌های حرکت در فضای عمومی، از پلیس کمک بگیرند.

 قدرت و کنترل 

در حال حاضر، بسیاری از عوامل مختلف و درهم تنیده باعث می شوند آمریکایی ها و مردم در سراسر جهان احساس کنند زندگی‌شان تحت کنترل آنها نیست. بسیاری از فعالیت های روزمره از قبیل کار، آموزش، ورزش، سرگرمی و معاشرت‌ها همه مختل شده‌اند. میلیون ها نفر شغل خود را از دست داده اند یا با کاهش ساعات کاری حقوق آنها کاهش یافته است. افرادی که تحت شرایط درمان قرار دارند، هم آسیب پذیرتر هستند و هم توانایی کمتری برای درمان و معالجه دارند. وقتی مردم در یک حوزه از زندگی خود احساس ناتوانی می‌کنند، اغلب در پی دستیابی به قدرت بیشتر در سایر حوزه‌ها هستند. این موضوع به ویژه در شرایط خشونت خانگی خطرناک است، زیرا سوءاستفاده از خانواده در حقیقت تلاش یک شریک زندگی برای تسلط و ایجاد کنترل روانی، عاطفی، جسمی و جنسی بر شریک دیگر است.

از آنجا که مشخص نیست چقدر لازم خواهد بود مردم در انزوای نسبی بمانند و یا چه زمانی قادر به کار، معاشرت و بازپس‌گیری کنترل بر زندگی خود خواهند بود، پیامدهای شیوع ویروس کرونا بر خشونت خانگی ممکن است حتی سخت‌تر از سایر بلایا و موارد اضطراری باشد. چنین شرایطی باعث افزایش آزار در خانه هایی خواهد شد که وضعیت آسیبپذیری دارند. وضعیت این خانه‌ها ممکن است ناسالم باشد اما هنوز خشونت در آن‌ها رخ نداده است. در این شرایط میزان خشونت در خانه‌هایی که قبلاً سابقه خشونت داشته‌اند نیز افزایش خواهد یافت. حتی سالم‌ترین افراد هنگامی که برای مدت طولانی در انزوا به سر می‌برند، اوقات سختی را از سر می‌گذرانند. بسیاری از افراد آزارگر، منابع احساسی و مهارت‌های مقابله‌ای برای کنترل فشار را ندارند.

 آزارگرانی که بدلیل خشونت خانگی تحت درمان هستند و یا به طریقی سعی دارند بر مشکلات خود فائق آیند، ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند، زیرا خدمات حمایتی از آنها - مثل شرکت در جلسه مشاوره، دیدار و گفتگو با درمانگرشان یا ترک خانه برای دیدار با یک دوست یا کار کردن ـ اکنون محدودتر است.

یکی دیگر از جنبه های پاندمی ویروس کرونا نیز باعث وخیم‌تر شدن اوضاع می‌شود: سامانه مربوط به خشونت خانگی خبر از تماس قربانیانی می‌دهد که آزارگران، به خاطر احتمال ابتلا به ویروس، به آنها اجازه نمیدهند از خانه خارج شوند. آزارگران قربانیان را تهدید می‌کنند که در صورت ترک منزل آن‌ها را به خانه راه نخواهند داد.

ظهور برخی راه حل ها

مردم از مشکل تشدید مسئله خشونت خانگی آگاه‌اند: لایحه دو تریلیون دلاری دولت فدرال شامل کمک به سازمان‌های غیرانتفاعی است که از قربانیان خشونت خانوادگی حمایت ‌می‌کنند و به این سازمان‌ها اجازه می‌دهد به منظور کمک به قربانیان اقدام به دریافت وام کنند. سازمان‌های سلامت روان برای کمک به خانواده‌ها در زمینه کاهش استرس و عدم اطمینان در خانه پیشنهادهایی ارائه می‌کنند. در فرانسه، افرادی که از خشونت خانوادگی رنج می‌برند می‌توانند با رفتن به یک داروخانه، کسب‌وکاری که در شرایط تعطیلی عمومی فعال است، کمک بگیرند و از یک کلمه رمز برای درخواست امداد استفاده کنند. هتل‌های نیوزیلند، بدون نقض دستورالعمل های فاصله اجتماعی، اتاق های خالی خود را به عنوان پناه‌گاه در اختیار افرادی قرار میدهند که نیاز به ترک خانه‌های ناامن دارند.

مردم عادی نیز میتوانند در تلاش برای تداوم ارتباط قربانیان با عزیزانشان به آن‌ها یاری برسانند، می‌توانند زمانهای اعلام حضور منظمی را با قربانیان تنظیم کنند و حتی درباره رمزواژه هایی توافق کنند که نشان می‌دهد قربانیان در وضعیت بحرانی هستند و به کمک احتیاج دارند. پاندمی کرونا چالش برانگیز است و ماندن در خانه می‌تواند سخت باشد، اما کمک‌هایی نیز در دسترس‌اند.

درباره ایسپا
مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) وابسته به جهاد دانشگاهی در راستای توسعه علمی و تحقیقاتی کشور و با قصد رفع نیاز سازمانها و نهادهای تصمیم گیر ، ضرورت توجه به افکار عمومی و لزوم بهره گیری از مشارکت و دیدگاههای شهروندان در بهبود و توسعه امور کشور در عرصه های مختلف، از سال 1380 فعالیت خود را آغاز کرده است.
برخی کارفرمایان
Alternate Text
Alternate Text
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
Copyright ©2024 ispa.ir All rights reserved. Powered & Designed by WebTakin.ir